Kom op dinsdag 25 oktober naar de Hotspotborrel
en maak kennis met het Ondernemersplein, de verschillende partners die hier samenwerken, de medewerkers, en met onderwerpen waarover culturele zelfstandigen bij hen terecht kunnen.
Daarom: op naar de Hotspotborrel in Almere van 17 – 19 uur. Stadhuisplein 1. Er blijken 2 locaties te zijn met dit adres. Een in de voormalige bibliotheek, nu een culturele verzamelplaats en `gelegen aan de overkant het stadhuis. Gewoontegetrouw ging ik naar de culturele locatie, kreeg een bevestiging dat de borrel daar was en bestelde een glas wijn. Het bleek al gauw dat ik verkeerd was, ik zat te midden van de VBA, De Verenigde Bedrijfskring Almere. Ik had de uitnodiging niet goed genoeg gelezen. Deze keer was de Hotsportborrel in het Stadhuis. Dus nam ik mijn glas mee en ging naar de overkant. De bewaker/receptionist vroeg me of ik mijn glas wel mee mocht nemen. Ik zei dat ik daar wel van uit ging, want ik had ervoor betaald.
Ik ben er weer geweest. Het was gezellig, ik heb weer veel bekenden ontmoet en bijgepraat. En op kosten van de gemeenschap een wijntje gedronken, vergezeld van heerlijke hapjes. Dit gezegd hebbende, vraag ik me nog wel het verdere nut af van dit regelmatig terugkerende feestje.
‘Kunstenaar economische alien’
Weer thuis gekomen las ik het artikel in de NRC van Pim van Klink https://www.nrc.nl/nieuws/2016/09/21/kunstenaar-economische-alien-4389504-a1522710
Hier staan interessante gezichtspunten in die misschien ook onderwerp van de Hotspotborrel kunnen worden, zodat daaruit een beleid kan ontstaan. Een borrel is leuk, maar een dagelijkse boterham met beleg is nog leuker. En het ultieme voor kunstenaars is waardering en een redelijk inkomen, in plaats van ver onder het minimum. Ik stip hier enige zinnen uit dit artikel aan:
„De kunstenaar is de economische paria van deze tijd. Er wordt op ze bezuinigd, hun auteursrecht wordt geschonden, het publiek is niet meer bereid om op internet te betalen voor hun creaties. De situatie is alarmerend.”
„Er moet niet alleen kunstbeleid zijn, maar ook een kunstenaarsbeleid”
„Ze willen geen kunstenaar meer genoemd worden. Liever maker. Dan kleeft niet dat imago van subsidietrekker aan ze.” Ik wil hier aan toevoegen dat niet iedere kunstenaar een subsidietrekker is. Het wordt tijd dat dit imago verdwijnt.
„Een goed auteursrechtenbeleid is superieur aan subsidiebeleid, het levert veel kunstenaars veel meer op. We zouden een voorbeeld moeten nemen aan de Denen, waar de film- en televisie-industrie zich ontwikkelde nadat het ministerie van Cultuur het auteursrechtenprobleem voortvarend had aangepakt op aandringen van Lars von Trier en zijn collega’s van de Dogmabeweging. In Groot-Brittannië is het kabinetsbeleid, wordt het gezien als een economische kracht en daar gaat het ook goed met de creatieve industrie. Maar in Nederland zijn de ministeries laks, Justitie is verantwoordelijk en behandelt het als een verkeersregel.”
De Hotspotborrel is voor mij een onduidelijk fenomeen. Ik zie daar hoofdzakelijk kunstenaars en enkele ambtenaren. Het doel (dat hier onder staat beschreven) is mooi, maar dan moet het niet bij borrelen blijven.
Het doel van de Hotspotborrel
Het doel van de Hotspotborrel van het platform Cultuur als Motor van de Economie is om elkaar op een informele manier te leren kennen. Mensen uit kunst en cultuur, bedrijfsleven, onderwijs, zorg, woningbouw en politiek ontmoeten elkaar tijdens deze bijeenkomsten.
Het Ondernemersplein
Zoals in vele andere sectoren barst het in de culturele sector ook van zelfstandige ondernemers (ZZP’ers): kunstenaars, ontwerpers, architecten, adviseurs enz. Het Ondernemersplein van de Gemeente Almere is opgericht om startende en bestaande ondernemers uit alle vakgebieden te helpen met informatie en deskundig advies. Zo kan men hier bijvoorbeeld de formele registratie van hun onderneming regelen en vragen stellen met betrekking tot hun onderneming.
De organisatoren van de Hotspotborrel weten blijkbaar ook waar Pim van Klink het over heeft: “..kunstenaars zijn ook een economische alien. …Dat leidt tot overaanbod en omdat de vraag weifelachtig is, bestempelt Van Klink de kunstmarkt tot de moeilijkste aller markten. „Dat overaanbod leidt tot hoge werkloosheid, want er is in economische zin geen behoefte aan al die kunstenaars.” Gelukkig heb ik dat mijn hele werkzame leven al geweten en daar mijn consequenties uit getrokken: een goede baan naast je “makerschap”.